H παράσταση «Η αδερφή μου» βασίζεται στο ομώνυμο αφήγημα του Σταύρου Ζουμπουλάκη, το οποίο γράφτηκε το 2012 αμέσως μετά το θάνατο της αδελφής του, Γιούλας…
Είναι εντυπωσιακό το πόσο καλός, ευφυής, πλήρης συγγραφέας είναι ο Φλοριάν Ζελέρ. Συνδυάζει αρετές σπάνιες σε αναλογίες ιδανικές. Επιλέγει θέματα δύσκολα, συχνά επώδυνα –όπως στην…
Η συνθήκη της θεατρικής Αθήνας είναι ένα πολύπλευρο παράδοξο. Από τη μία, η πληθώρα παραστάσεων μάλλον από απελπισία πηγάζει: νεώτεροι ή και παλαιότεροι απόφοιτοι δραματικών…
Πολλά γράφτηκαν, πολλά ακούστηκαν για τον «Ευαγγελισμό». Ίσως το 2023 να καταγραφεί ως το έτος της επιστροφής των έντονων, οργίλων αντιδράσεων. Ξεκίνησαν το καλοκαίρι και…
Εξαιρετικά δύσκολο πράγμα το πολιτικό θέατρο. Γιατί για να είναι αντάξιο του τίτλου του, πρέπει να γίνεται με πολιτικό τρόπο. Διαφορετικά εκπίπτει σε φτηνή συνθηματολογία,…
Αμαρτία εξομολογημένη: απεχθάνομαι τον ρεαλισμό στο θέατρο. Μου φαίνεται στείρος. Με κάνει να πλήττω. Νιώθω πως δείχνει έλλειψη φαντασίας, και πως σε καμία περίπτωση δεν…
Αν δεν είχε τύχει να συνομιλήσω την άνοιξη με την Αικατερίνη Παπαγεωργίου και την ομάδα The Young Quill για την επιλογή του συγκεκριμένου έργου, θα…
Το όνομα bijoux de kant είναι συνδεδεμένο σχεδόν αποκλειστικά με το ελληνικό ρεπερτόριο: ελάχιστες φορές ξεστράτισε -προς τον Γκολντόνι, τον Ζενέ, τον Λωτρεαμόν. Συνδέθηκε με…
Είναι απορίας άξιον το πόσες ομάδες, σκηνοθέτες, ηθοποιοί στην Ελλάδα αποτολμούν κάθε χρόνο την αναμέτρησή τους με τα έργα του Άντον Τσέχωφ. Σμήνη ολόκληρα από…
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πώς ο προγραμματισμός των θεάτρων, που ήδη άρχισε να ανακοινώνεται, ακολουθεί σχεδόν κάθε χρόνο κάποιο συρμό που μοιάζει να αποτελεί αναπόδραστη…